Meteen naar de inhoud

Wie is Saskia Maaskant?

Wees gewaarschuwd! Ik ben lang van stof, ik schrijf hele boeken vol 😉

Zeeuws meisje

Saskia Maaskant
Hier signeer ik, Zeeuws meisje, een van mijn eigen boeken (Dromer)

Ik ben opgegroeid in Zeeland, in een vissersdorpje (Bruinisse, Schouwen-Duiveland). De zomervakanties bracht ik met mijn ouders en zusjes door aan de Oosterschelde. Als het weer het toeliet, gingen we iedere dag naar het strand. Ik kwam alleen van mijn handdoek af om verkoeling te zoeken in het water, de rest van de tijd las ik. Over het algemeen waren dat Donald Ducks (daar had ik een abonnement op), Suske en Wiskes, en bibliotheekboeken.

Oudste van drie

Ik heb twee zusjes. Eentje is 2,5 jaar jonger dan ik, de ander 8 jaar jonger. Dus ik ben de oudste en moest altijd het ‘pad banen.’ Voor het geval je deze uitspraak niet kent, ik zal het je even uitleggen: Ik mocht niets, zij mochten alles.
Stel je voor, drie meiden, in één huis. Dat heeft zo zijn voordelen; meestal was het erg gezellig. Maar het was wel een beetje een kippenhok, een hoop gekakel en soms vlogen de haren in het rond.
Zo nu en dan komen we weer samen. Dan hebben we allemaal het hoogste woord. Dat is heel vermoeiend. Als ik dan thuis ben, denk ik: hĂš, hĂš, eindelijk rust.

Dromer

Als kind was ik een dromer. Vaak staarde ik uit het raam, mijn blik op oneindig. Als je me dan vroeg ‘waar denk je aan?’, kon ik dat vaak niet zeggen.
Ik was geen buitenspeelkind, maar ik tekende en kleurde mezelf de dagen door. Dat was de lust en mijn leven. Toen ik een jaar of 13 oud was kocht ik een schildersezel. Een tijd lang stortte ik me volledig op het tekenen met houtskool en aquarelleren. Dat lukte heel goed, enkele schilderijen van mij hangen nog steeds bij mijn ouders in huis. Soms vragen mensen wel eens: ‘bij welke galerie heb je die gekocht?’ Dat is wel leuk om te horen.

Van jammerhoutje en getetter tot stoere rockchick

Van muzikant tot prater. Een boek presenteren is telkens weer een wonder.

Toen ik zeven was, ging ik in een groepje op school blokfluit spelen. Maar uit die jammerhoutjes kwam niet zulk mooie muziek! Een vriendinnetje speelde bugel* in een heuse fanfare. Ik ging samen met mijn oudste zusje kijken bij een uitvoering en voor we het wisten kregen we allebei een instrument in onze handen gedrukt. Mijn zusje een bugel en ik een cornet**. En zo kwamen wij allebei bij de fanfare. De cornet verruilde ik al gauw voor een trompet, en toen ik een jaar of 15 was mocht ik de eerste partij spelen in de fanfare, mits ik bugel ging spelen.
Op mijn zestiende had ik genoeg van dat getetter en stortte ik mij op een nieuw instrument: de gitaar. Ik concentreerde me voornamelijk op akkoorden en zang en tot mijn grote verrassing bleek ik beter te kunnen zingen, dan gitaar te kunnen spelen (al kon ik dit heel aardig hoor, echt waar!). Ik belde wat rond, en voor ik het wist mocht ik een avondje komen kijken bij een band. Ik zong een nummer van K’s Choice, deze Vlaamse band was toentertijd mijn favoriet, en de volgende dag belde de drummer met de vraag of ik hun nieuwe zangeres wilde worden. Natuurlijk wilde ik dat! Zeven jaar lang zong ik in deze stoere rockband. We speelden voornamelijk covers (rock – denk aan K’s Choice, Pearl Jam, Anouk, Lenny Kravitz etc) en traden met regelmaat op voor publiek. En dan stond ik vooraan, op het podium, als een stoere rockchick!
*Een bugel is een klein koperinstrument
**Een cornet is net zoiets als een trompet, maar het lijkt alsof hij ingedeukt is

Boekenwurm

Ik was zeven jaar oud toen ik mijn eerste bibliotheekpasje kreeg. Vanaf dat moment ging ik twee keer per week naar de bibliotheek, op mijn fiets. De boeken zaten in een plastic zakje. De bibliotheek was niet zo groot: toen ik tien was, begon ik aan de 12+ kast. Al gauw had ik alles gelezen. Toen heeft mijn moeder met een briefje toestemming gevraagd of ik volwassen boeken mee mocht nemen en dat mocht.
Vanaf het moment dat ik het bibliotheekpasje kreeg, kon je mij op de bank of op mijn bed vinden, weggedoken in een boek. Ik was verslaafd; ik droomde compleet weg bij de verhalen. Mijn moeder hoorde ik niet meer roepen als ik klusjes moest doen. Waarschijnlijk zal ik ook in die tijd voor het eerst wat hebben geschreven. Op zolder liggen nog mooie schriftjes, met harde kaft, met daarin heuse ‘boeken’.

Mooiste boek

Mijn lievelingsboek was en is ‘De sprookjes van Grimm.’ Absoluut de verzameling van de mooiste vertellingen ooit. Pas op latere leeftijd, tijdens mijn studie, begon ik met een bescheiden verzameling van sprookjes, mythen, sagen en fabels. Ik las ze bijna allemaal. Ik heb mij zelfs deels door de origineel vertaalde ‘Vertellingen van 1000 en 1 nacht’ heen geworsteld.

Slechtste van de klas in d’s en t’s

d, t of dt?

In Nederlands was ik nooit een uitblinker, in d’s en t’s hoogstwaarschijnlijk de slechtste van de klas. Alleen literatuur (lezen en discussiĂ«ren over boeken) interesseerde mij mateloos. Ik deed het VWO (dit is vergelijkbaar met derdegraads ASO in BelgiĂ«). Mijn favoriete vakken waren geschiedenis, moderne vreemde talen en muziek. Waarschijnlijk was ik de eerste leerling ooit die werkelijk ĂĄlle boeken van mijn puntenlijst daadwerkelijk las (behalve dan voor Duits).
Na de middelbare school studeerde ik International Business and Languages aan de Hogeschool voor Economische Studies te Rotterdam. Daar hield ik me bezig met economische vakken en Spaans, Frans en Engels. Ik studeerde tevens een half schooljaar aan de École SupĂ©rieure de Commerce in La Rochelle, Frankrijk!

Schrijven

Toen ik pas begon met schrijven had ik ontzettend veel zin om direct een heel boek te schrijven. Maar hoe doe je dat? Eerst schreef ik in het wilde weg. Ik had werkelijk geen idee wat er allemaal bij het schrijven van een boek komt kijken!

Via internet ontdekte ik dat meer mensen schrijven. Daar kreeg ik veel schrijftips. In die tijd legde ik contact met een aantal mensen met wie ik anderhalf jaar lang schrijfgroep ‘Zuidwesterstorm’ vormde. Maandelijks kwamen we bij elkaar en becommentarieerden wij elkaars fragmenten. Dat was een heel leerzame tijd.”

Debuut

Het schrijven was jarenlang mijn hobby. Ik kon mezelf helemaal in mijn zelfbedachte werelden of verhalen onderdompelen. Het voelde als een veilig, warm bad. Ik liet mijn manuscripten (zo heet een boek dat nog niet uitgegeven is) lezen door veel proeflezers en kreeg positieve reacties. Maar ik vond het zelf nog niet goed genoeg om op te sturen naar een uitgeverij.
Tijdens mijn zwangerschapsverlof in het najaar van 2009 realiseerde ik me dat het ‘nu of nooit’ was. Ik had een manuscript dat al een half jaar in de kast lag te hunkeren naar een goede herschrijving. Op dat moment stelde ik voor mezelf een deadline, namelijk schrijfwedstrijd ‘De Zoute Zoen’ van uitgeverij Davidsfonds in BelgiĂ«.
Februari 2010 was het zo ver: ik stuurde een doos vol papier naar onze Zuiderburen. En dat pakte goed uit! Mijn manuscript werd genomineerd voor de ‘Zoute Zoen Publieksprijs 2010’. Met dit boek, ‘De Verteller van Beorga’, debuteerde ik in het voorjaar van 2011.

Nominaties voor diverse prijzen én winnaar

Kleine Cervantes 2018

Mijn tweede boek, Kieuw, werd genomineerd voor verschillende prijzen: voor de Dioraphte Jongerenliteratuur Prijs, de Gouden Lijst en ‘De Kleine Cervantes’ van cultuurstad Gent. ‘Kieuw’ sleepte bovendien de prijs voor het beste Zeeuwse Jeugdboek binnen. Ook Dromer, mijn derde roman, kwam op de longlist van de Zeeuwse boekenprijs terecht. Dromer won de Kleine Cervantes 2018.

Onthullend interview

In april 2014 vertelde ik jeugdboekenauteur en blogger Pieter Feller openhartig over mijn gevoel nadat ik de Dioraphte Jongerenliteratuur Prijs niet had gewonnen. En ook vertelde ik hem waarom ik schrijf.  Lees dit onthullende interview over mij via de volgende link: Onthullend interview Boekenbijlage.nl

Saskia Maaskant in het dagelijks leven

Ik woonde altijd op Zeeuwse grond, sinds enkele jaren woon ik in Zuid-Holland samen met mijn man en twee dochtertjes.
In het dagelijks leven werk ik als projectmanager bij Ridderflex, een industrieel bedrijf vlakbij Rotterdam. Daar houd ik me bezig met het coördineren van projecten op gebied van ICT en marketing. Vooral dat laatste doe ik erg graag, omdat ik daarbij mijn passie schrijven veel kan uitoefenen.  Maar dit is wel schrijven op een heel andere manier: voor Ridderflex schrijf ik webteksten over technische dingen. Wil je weten wat ik dan zoal schrijf? Lees dan eens de tekst de beste slijtplaat of Rexus raket gaat de ruimte in.